Certain Issues With Commutativity of the Conjunctive “I” in Polish
PDF (Polski)

Keywords

the
conjunction
commutativity

Abstract

DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxxiii2.12

The conjunctive "i" is one of the four interpretations, along with the accessory, sequential and explicatory ones, which are distinguished by Olgierd Wojtasiewicz. Its characteristic feature, as in the case of the functor of conjunction in logic, is commutativity. However, this property is associated with certain problems of a stylistic or phonetic nature, problems related to building an open series of compound sentences or the occurrence of the component expressing the attitude of the speaker.

PDF (Polski)

References

Ajdukiewicz, K. (1974). Logika pragmatyczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Bartmiński, J., Niebrzegowska-Bartmińska, s. (2009). Tekstologia, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Bednarczuk, L. (1972). Uwagi o kolejności współrzędnych członów wypowiedzi. W: J. Zaleski (red.), Symbolae Polonicae in Honorem Stanislai Jodłowski (s. 23–30), Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Bogusławski, A. (1966). Semantyczne pojęcie liczebnika i jego morfologia w języku rosyjskim. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Bralczyk, J. (1978). O leksykalnych wyznacznikach prawdziwościowej oceny sądów. Katowice: Uniwersytet Śląski.

Grochowski, M. (1984). Składnia wyrażeń polipredykatywnych. W: Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia (s. 213–299). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Karolak, S. (2003a). Asercja. W: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (s. 60). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Karolak, S. (2003b). Dictum. W: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (s. 121–122). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Karolak, S. (2003c). Hipotaksa. W: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (s. 236, 442–442). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Karolak, S. (2003d). Parataksa. W: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (s. 420, 641-642). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Karolak, S. (2002). Podstawowe struktury składniowe języka polskiego. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.

Karolak, S. (1984). Składnia wyrażeń predykatywnych. W: Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego (s. 11-211). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Kallas, K. (1993). Składnia współczesnych polskich konstrukcji współrzędnych. Toruń: Wydawnictwo UMK.

Magner, E. (2005). Koniunkcja w ekstensjonalnej logice, a spójnik międzyzdaniowy „i” w języku naturalnym. Studia Philosophiae Christianae, 1, 101–114.

Parandowski, J., Mitologia, pobrane z: http://biblioteka.kijowski.pl/

Patryas, W. (1996). Elementy logiki dla prawników. Poznań: „Ars boni et aequi”.

Polański, K. (1967). Składnia zdania złożonego w języku górnołużyckim. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Stanosz, B. (2000). Wprowadzenie do logiki formalnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Wajszczuk, J. (1986). Spójnik jako zobowiązanie. W: T. Dobrzyńska (red.), Teoria tekstu (s. 117–137). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Wajszczuk, J. (1997). System znaczeń w obszarze spójników polskich: wprowadzenie do opisu. Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej UW.

Wojtasiewicz, O. (1972). Formalna i semantyczna analiza polskich spójników przyzdaniowych i międzyzdaniowych oraz wyrazów pokrewnych. Studia Se¬miotyczne, 3, 109–144.

Ziembiński, Z. (2001). Logika praktyczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.