Efekt Hermesa. Studium analityczne z semiotyki teoretycznej

Abstrakt

DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxviii.14

Artykuł ten stanowi próbę ukazania podstawowych relacji pomiędzy treścią wygłoszonego przez komunikatu a kolejnymi odbiorcami tego komunikatu. Artykuł przestawia semiotyczne własności zespołu operacji oraz proces interpretacji i recepcji produktów finalnych tych operacji, a także własności niezbędne dla efektywności aktu komunikacji występującego między nadawcą a rzeczywistymi i potencjalnymi odbiorcami prognoz. Celem niniejszego artykułu jest wstępna semiotyczna specyfikacja semantycznopragmatycznego zjawiska nazywanego przez autora „efektem Hermesa”. Artykuł przedstawia relację między nadawcą prognozy a prognozą w jej trzech znaczeniach: jako tekst (książka, artykuł itd.), konkretny sposób rozumowania (inferencja, tj. argumentacja prognostyczna) oraz wniosek rozumowania, a także relacją między prognozą i jej odbiorcami. Wspomniany efekt Hermesa dotyczy relacji między sposobami przekazywania treści prognoz (w trzech znaczeniach) oraz reakcją odbiorców, a także tym, co dzieje się z prognozą kiedy wychodzi poza kontrolę.