Abstrakt
DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxvii.17
Publikowana wyżej kwestia dotycząca teoretyczności bądź praktyczności logiki pochodzi z najobszerniejszego z dzieł Marcina Śmigleckiego (1564– 1618): Logiki (Logica […] selectis disputationibus et quaestionibus illustrata, Oxonii 1634), szeroko rozpowszechnionej w Europie oraz funkcjonującej do XIX w. jako podręcznik akademicki m. in. na Sorbonie i w Oksfordzie. Jasność argumentacji oraz znajomość ważnych stanowisk klasycznych i współczesnych autorów logicznych i metafizycznych czyni Marcina Śmigleckiego nie tylko najwybitniejszym logikiem i filozofem dawnej Polski, ale również jednym z ważniejszych myślicieli w historii filozofii europejskiej.