Abstrakt
We wcześniejszym artykule przedstawiłem hipotezę, według której systemy semantyki czystej, konstruowane przez logików, mogą być przedstawiane jako teorie wyjaśniające fragmenty empirycznie uprawianej pragmatyki, tj. pragmatyki uprawianej przez lingwistów, psychologów lub socjologów. Według wspomnianej hipotezy terminy semantyki czystej mogą być zdefiniowane w definicjach warunkowych przy pomocy odpowiednio dobranych pojęć pragmatycznych. Pojęcia semantyki czystej otrzymują niezależnie od tych definicji dodatkową charakterystykę w aksjomatach semantycznych. Zaś z aksjomatów semantyki czystej i definicji warunkowych powinny wynikać tezy pragmatyczne dotyczące niektórych zjawisk omawianych w pragmatyce.
Przedstawiona hipoteza jest pociągająca. Należy ją jednak sprawdzić. W zasadzie można to uczynić tylko w jeden sposób. Trzeba przedstawić tezy pragmatyczne i system semantyki czystej połączone w wyżej zreferowany sposób: tezy pragmatyczne wynikają z tez semantyki czystej, a pojęcia semantyki określone są w definicjach warunkowych za pomocą pojęć pragmatycznych.