Terms (Precise Use vs. Colloquial Use) – the Word Tiret and Related Words
PDF (Polski)

Keywords

tiret
dash
hyphen
em-dash
en-dash
terms

Abstract

DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxviii.16

The point of departure for this discussion is the word tiret in Polish. Borrowed from French, this term has recently gained considerable frequency in Polish. This is the result of its introduction into the “Principles of Legislative Technique”, accepted by the Polish authorities: tiret is therefore a given compositional unit of a legislative act (in the sequence: article, paragraph, letter, tiret). All the occurrences of the word tiret in the Polish National Corpus illustrate this meaning (which does not exist in French). Earlier, the word tiret was used in Polish in the sense taken from French, Polish dictionaries define it with the synonym, łącznik (‘hyphen’), which does not correspond to the meaning of the French word in French orthographic rules, where tiret is ‘dash’ (in Polish: myślnik or pauza), and where hyphen is named regularly as trait d’union. However, in the French typographic terminology the word tiret has a wider sense: it denotes all horizontal lines, used in print: therefore there have been three types of tiret distinguished: court, moyen and long, which correspond respectively to: em-dash, en-dash and hyphen (in Polish: łącznik, półpauza and pauza): these are technical terms, used by specialists in typesetting. In practice em-dashes and en-dashes are terms distinguished by professionals, while hyphens (short) and dashes (relatively long) are often mistaken in writing, similarly confused are (used informally) respective terms – in various languages.

PDF (Polski)

References

Arct Michał M. 1934. Arcta słownik ortograficzny języka polskiego. Wydanie V. Warszawa: Wyd. M. Arcta.

Bentkowski Feliks. 1830. O znakach przecinkowych w piśmie czyli znakach pisarskich. Warszawa: N. Glücksberg.

CALD. 2005. Cambridge Advanced Learner’s Dictionary. 2nd ed. Cambridge University Press.

Drewniak Stanisław. 1999. "Wydruk komputerowy i co dalej". Poradnik Językowy 7 : 74–79.

Dunaj Bogusław (red.). 1996. Słownik współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wilga.

Grevisse Maurice. 1969. Le bon usage. Grammaire française avec des remarques sur la langue française d’aujourd’hui. Neuvième édition revue. Paris: Duculot.

Inny słownik języka polskiego. 2000. Mirosław Bańko (red.). Warszawa: PWN.

Jodłowski Stanisław, Witold Taszycki. 1997. Zasady pisowni polskiej i interpunkcji ze słownikiem ortograficznym. Wyd. XXIII. Wrocław: Ossolineum.

KFC. 2003. Nowy słownik Fundacji Kościuszkowskiej angielsko-polski, polsko-angielski. Jacek Fisiak (red.). New York: Kościuszko Foundation.

Kopaliński Władysław. 2000. Słownik wyrazów obcych. Warszawa: PWN.

Końska Natalia. 2011. Les gallicismes dans le langage juridique polonais. Mémoire de master écrit sous la direction d’Eryk Stachurski. Warszawa: Wydział Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego.

Larousse de la langue française. 1979. Paris: Larousse.

Linde Samuel Bogumił. 1807–1814. Słownik języka polskiego. Warszawa: Drukarnia XX. Piiarów.

Olpińska-Mazurek Magdalena, Agnieszka Stępnikowska-Berns. 2001. Nowa ortografia niemiecka. Poradnik ze słowniczkiem. Warszawa: PWN.

OSU. 1997 Ortograficzny słownik ucznia. Z. Saloni, K. Szafran, T. Wróblewska (red.). Wyd. III. Warszawa: PWN.

Piotrowski Tadeusz, Zygmunt Saloni. 2009. Uniwersalny słownik angielsko-polski, polsko-angielski. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Piper Danuta. 2003. "O kłopotach z łącznikiem i myślnikiem". Poradnik Językowy 2 : 65–67.

Pisownia polska; przepisy – słowniczek. 1957. Wydanie XII. Wrocław: Polska Akademia Nauk.

Pisownia polska; przepisy – słowniczek. 1963. Wydanie XIII. Wrocław: Polska Akademia Nauk.

Polański Edward (red.). 1999. Nowy słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Wyd. IV. Warszawa: PWN.

Polański Edward (red.). 2003. Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Warszawa: PWN.

Robert Paul. 1984. Le petit Robert. Dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française. Paris: Le Robert.

SJPDor. 1958–1969. Słownik języka polskiego PAN. Warszawa: Polska Akademia Nauk.

Słownik języka polskiego [warszawski]. 1900–1927. Jan Karłowicz, Adam A. Kryński, Władysław Niedźwiedzki (red.). Warszawa: Drukarnia E. Lubowskiego.

Słownik języka polskiego [wileński]. 1962. Maurycy Orgelbrand (red.). Wilno: M. Orgelbrand.

Szymczak Mieczysław (red.). 1996. Słownik ortograficzny języka polskiego wraz z zasadami pisowni i interpunkcji. Wyd. XVII. Warszawa: PWN.

Uniwersalny słownik języka polskiego PWN. 2003. Stanisław Dubisz (red.). Warszawa: PWN.

Wielki słownik języka polskiego. Piotr Żmigrodzki et al. (red.). IJP PAN. Wydanie internetowe: http://www.wsjp.pl/

Witorska Alicja. 2014. "Czym jest tiret?" Język Polski 4 : 303–313.

Wolański Adam. 2008. Edycja tekstów. Warszawa: PWN.

Zgółkowa Halina (red.). 1994–2005. Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Tom 1–50. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz.

ZTP – Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. Nr 100, poz. 908).